Η δικαίωση μιας… απουσίας!

Ποτέ δε μπαίνω σε εσωτερικά θέματα ομάδων, το ίδιο ισχύει και τώρα. Παρακολουθώ όμως τις εξελίξεις, και τα δεδομένα στον ιστορικό Ηρόδοτο, το καμάρι της Αλικαρνασσού.

Αγαπάνε την ομάδα τους εκεί, τους θυμίζει τις ρίζες τους, είναι υπερήφανοι, για τον πρεσβευτή τους στον αθλητισμό.

Η άποψη μου για το πρώην πρόεδρο, τον Αντώνη Σεκέρη, έχει ξανά καταγραφεί, επειδή τυχαίνει να τον ξέρω αρκετά καλά, έχει δώσει πολλά, του έχουν καταλογίσει πολλά.

Τον κάθε ένα μας άλλωστε τον κρίνει η ιστορία! Αναμφισβήτητο όμως είναι πως η απουσία του τώρα τον.. δικαιώνει σε πολλά πράγματα!

Δεν είναι εύκολο πράγμα  η διοίκηση, να είσαι μπροστά, και να χαράζεις τη πορεία. Αναγκάζεσαι να παίρνεις μέτρα, αποφάσεις, που δε θα τους βρίσκουν σύμφωνους ποτέ όλους, έτσι είναι αυτά.

Ο Ηρόδοτος επί εποχής του, έκανε πρωταγωνιστικές πορείες, στην ανακαίνιση του γηπέδου έδωσε μάχες με Θεούς και δαίμονες.

Για αυτό χρησιμοποιώ και εδώ ένα από τα αγαπημένα μου μότο. Πολλές φορές μια απουσία, είναι μεγαλύτερη από μια παρουσία.