Τα γκολ είναι που μετράνε

Επέστρεψε στις νίκες και στο Γάζι ο Αλμυρός, μετά το πέρασμα(1-4) από τη Γαλιά, το 2-2 εντός με τον ΑΟΤ ήταν μια παρένθεση, και πλέον έχει μπροστά του το επίσης ντέρμπι αλλά για το κύπελλο στο Ζαρό.

Οι δυο τους θα ξανασυναντηθούν σε τρεις αγωνιστικές αλλά στο Γάζι. Αυτά προς το παρών, γιατί στα πλέι οφ κανείς δε ξέρει από τώρα τι θα γίνει πάλι φέτος!

Κερδίζοντας και ο Ζαρός το Ρωμανό, η κατάσταση έμεινε ίδια στη κορυφή, και βλέπουμε τώρα την ερχόμενη αγωνιστική αν υπάρξουν νεώτερα. Επιστρέφω στο παιχνίδι του Σαββάτου.

Ξέρουμε ότι στη μπάλα δικαιοσύνη δεν υπάρχει, βάζεις γκολ, κερδίζεις, δεν έχεις λύσεις στο σκοράρισμα, δύσκολα τα πράγματα τότε.

Το Λίντο παρουσιάστηκε πολύ καλό, και καλά στημένο στον αγνωστικό χώρο από το Δαβίδ Φραγκιαδάκη, υπηρεσιακό κόουτς, αφού ο Μιχάλης Πυροβολάκης λόγο ίωσης απουσίασε από το πάγκο της ομάδας του.

Ιδιαίτερα στο κέντρο, θεωρώ ότι επικράτησε κατά κράτος το Λίντο, καλά πήγε και στην άμυνα, με εξαίρεση τα νεκρά διαστήματα, και ο λόγος είναι το νεαρό της ηλικίας τους.

Απλά μπροστά δεν έβγαιναν φάσεις, δεν υπήρχαν λύσεις, δεν απειλούνταν ο τερματοφύλακας του Αλμυρού.

Από την άλλη, ο Αλμυρός έδειξε ξανά ότι είναι μεγάλη ομάδα, μπορεί να μη φόρτσαρε πολύ, αλλά πέτυχε το σκοπό του.

Έπαιζε ο δεύτερος από τη κορυφή με το δεύτερο από το τέλος, και όμως όλα αποδεικνύονται μόνο εντός των τεσσάρων γραμμών!

Ο Αργέντης έλειπε από τον Αλμυρό, και οι Τσίχλας, Χριστοφής, Ξενικάκης από το Λίντο. Τέλος, για τη ροή του σκορ, χρειάστηκε να έρθει το 24’ και το πέναλτι που κέρδισε ο Απλαδάς(από τον Ανυφαντάκη) για να προηγηθούν οι γηπεδούχοι. Το αξιοποίησε ο Ποτηράκης(1-0).

Στην επανάληψη οι Απλαδάς(60’) και Ανδρέας Στρατήγης(76’) πέτυχαν τα άλλα δυο γκολ. Το πέναλτι αμφισβητήθηκε από τους φιλοξενούμενους. Ενώ στο τρίτο γκολ, λίγο έλειψε να κλέψει τη δόξα από τον αδερφό του ο Πέτρος Στρατήγης, όμως κατά γενική ομολογία, και παραδοχή και από το ‘’χέλι’’ το γκολ είναι του Ανδρέα!