Έναν πραγματικά Αλμυρό είδαν όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο της Μινωικής τη Κυριακή.
Καταιγιστικός, ορεξάτος, με ουσιαστικό παιχνίδι, και να προσπαθεί να ελέγχει όλες τις γραμμές.
Τα αδέρφια Στρατήγη οργίασαν, ο Απλαδάς έβγαζε φωτιές, και τα γκολ έρχονταν εύκολα. Μόλις στο… ένα και είκοσι δύο δεύτερα, το 1-0 ήταν γεγονός! Και μόλις στο… 14’ ο δείκτης είχε ανέβει στο 4-1.Τέτοιά ‘’καταιγίδα’’ μόνο οι… Αμερικάνοι μπορούν!
Η Α.Ε. Ηρακλής –Θέρισος, μπορεί να ισοφάρισε σε 1-1 πολύ γρήγορα, στο 4’, αλλά στην άμυνα υπήρξε πρόβλημα. Οπότε με τη διαφορά να έχει πάρει διαστάσεις από τα αποδυτήρια, θεωρώ πως κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά αν τα πήγε καλά ή όχι στη ροή του παιχνιδιού.
Και τι θέλω να πω, ναι τα λάθη κόστισαν, ο αντίπαλος ξέφυγε, αλλά και οι ίδιοι τι να μπορούν να καταφέρουν μετά; Πάντως αυτό που μου άρεσε στην Ένωση ήταν πως δε τα παράτησε, έδωσε την όπια μάχη μέχρι το 93’. Και λίγο το δικό του ‘’ανέβασμα’’ στην επανάληψη, λίγο ότι ο Αλμυρός ‘’κάθισε’’ πάνω στην ευρεία του νίκη, ήρθε η μείωση(6-2),ήρθε ένα δοκάρι και ένα… άχαστο γκολ, αλλά στην ίδια φάση, και κάνα δυο ακόμα φάσεις που είχαν τη… μυρωδιά του γκολ.
Οπότε, γιατί όχι, θα μπορούσε να είχε ‘’ψαλιδιστεί’’ κι άλλο η διαφορά στα γκολ. Ο Αλμυρός εξέτισε τη ποινή της μίας αγωνιστικής τιμωρίας της έδρας του, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στο φύλλο αγώνα του παιχνιδιού με την ΑΕΚ.