Κόκκινη κάρτα… στο ξεκατίνιασμα

Αχ, μια… Τατιάνα… που μας χρειάζεται!

Λοιπόν, με απόλυτο σεβασμό σε συναδέλφους και φίλους, ο ρέφερι μας, έδωσε πρώτη φορά δικαίωμα στα δώδεκα χρόνια που είναι στο χώρο. Σφύριζε κοντά στα οκτώ χρόνια στη Γ εθνική και φέτος αξιολογήθηκε στη Φούτμπολ Λιγκ. Έχει σημασία αυτή… η επισήμανση μας.

Δε γίνεται να διαγράφουμε αυτή τη πολυετή προσπάθεια του. Πάμε τώρα στα πρακτικά και απλά πράγματα. Δε μπορεί να πέσει μια κάρτα από τη τσέπη του διαιτητή; Δε γίνεται αλλάζοντας σορτς ή φανέλα, να ξεχάσει να αλλάξει και τη θέση της κάρτας; Να την ξεχάσει γενικός ρε παιδιά. Γνωρίζουμε πιστεύω ότι σύμφωνα με τον κανόνα, ο ρέφερι μπορεί να αποβάλει ποδοσφαιριστή χωρίς καν να υποδείξει κάρτα! Βέβαια, να τα λέμε όλα.

Ο Γιώργος θα έπρεπε βλέποντας πως έχει ξεχάσει τη κάρτα, να ζητήσει από τον βοηθό του ή τον παρατηρητή αγώνα, να του την φέρουν. Επίσης, βλέποντας τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή, να μη βγαίνει από τον αγωνιστικό χώρο, ας διέκοπτε τον αγώνα, μέχρι να το πράξει.

Και μετά ας… τον φακέλωνε κανονικότατα στο φύλλο αγώνα.

Αλήθεια, ένας ποδοσφαιριστής που αρχικά βγαίνει εκτός αγωνιστικού χώρου, ως αποβλητέος στη συγκεκριμένη περίπτωση, με πιο δικαίωμα επιστρέφει εντός γραμμών; Και ποτέ δε θα έπρεπε να δούμε κάρτα… άλλων χρωμάτων να βρίσκεται στο χέρι του ρέφερι. Αυτό το παλικάρι, που δίνει την… ιμιτασιόν κάρτα στο ρέφερι, ποιο είναι; Καλό ή κακό έκανε άραγε;

Διευκρίνηση, αν δεν είχε δώσει ένα πέναλτι, μια κακή διαιτησία, λάθη, ναι, να βγαίνουν στην επιφάνεια.

Μη τρέχουμε να βγάζουμε μόνοι τα ματάκια μας, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Μαθαίνουμε άραγε, για… εγκλήματα που γίνονται σε άλλες Ενώσεις, εντός Ελλάδος και δε μαθαίνει κανείς ποτέ κάτι;

Τα.. κουκουλώνουν αλλού, εδώ εμείς… φοράμε  κουκούλες.