Πέρα του ότι είναι ιστορική η επιστροφή του Ηρακλή στα Ρουσοχώρια, κρίνεται πως είναι και απόλυτα ουσιώδης.
Στην ‘’φυσική’’ του έδρα ξανά μετά από μια πενταετία για την ομάδα του Νιπιδιτού, με το πρόεδρο Στέλιο Παπαδάκη να είναι μπροστάρης σε μια ακόμα κίνηση της ομάδας!
Πολλά τα έξοδα για τη χρήση του γηπέδου της Μυρτιάς, αποξενωμένη, αποκομμένη, με ότι αυτό συνεπάγεται. Συζητώντας πρόσφατα με το Στέλιο, διέκρινα πως ζήτησε διοικητική βοήθεια και υπήρξε ανταπόκριση. Συσπείρωση επιστράτευση ανθρώπων να είναι κοντά(καλημέρα Θόδωρε Σταυρίδη!), να βοηθήσουν, ουσιαστικά και όχι απλά να γραφτούν στα βιβλία. Μα το γήπεδο είναι λέει… ξερό, αυτό λένε πολλοί…δαντελένιοι…. ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές!
Σάμπως έχει έρθει καμιά οδηγία από την ΦΙΦΑ(καλημέρα κύριε Μπλάντερ!) που να τονίζει πως ο ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής πρέπει για λόγους… υγειονομικού ενδιαφέροντος να πατάνε μόνο σε… τάπητες!
Είπα για ερασιτέχνες και θυμήθηκα… τα Νησιά Φερόε….Παναγία μου και Ιησού Χρηστέ μου, έτσι κύριε Μαρκαριάν; Ρουσοχώρια λοιπόν και ξερό… ψωμί! Εγκαταστάσεις που θα ζηλέψουν με καλή έννοια αρκετές ομάδες. Αποδυτήρια με πολλές ανέσεις. Ένα παράδειγμα; Ενώ υπάρχουν γήπεδα με μια ή καμία τουαλέτα, στα Ρουσοχώρια, είναι τέσσερις. Υπάρχει και αυτόματο σύστημα ποτίσματος!
Οπότε πριν από κάθε προπόνηση καλοκαιρινή και από παιχνίδια, θα ποτίζεται ο αγωνιστικός χώρος και αντίο σκόνη παρακαλώ!